UNHCR: rozszerzenie swojej roli z IDPs

UNHCR znajduje się w krytycznym momencie swojej 54-letniej historii. Utworzona w celu ochrony uchodźców, jest teraz gotowa do odegrania wiodącej roli w ochronie osób wewnętrznie przesiedlonych.





Koordynator pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych, szefowie głównych organizacji humanitarnych i rozwojowych, organizacji pozarządowych i ruchu Czerwonego Krzyża/Czerwonego Półksiężyca – które razem składają się na Międzyagencyjny Stały Komitet ONZ (IASC)[1] – w dniu 12 września wyznaczyli głównego odpowiedzialność za ochronę IDPs przed UNHCR. Koordynacja i zarządzanie obozami dla przesiedleńców i schronieniem dla przesiedleńców również stanie się obowiązkiem UNHCR.



Nowy Wysoki Komisarz Antonio Guterres jest chętny do zaspokojenia potrzeb osób wewnętrznie przesiedlonych[2], podczas gdy społeczność międzynarodowa zwróciła się do UNHCR, ponieważ podejście oparte na współpracy w swojej obecnej formie nie zdołało skutecznie zaspokoić potrzeb w zakresie ochrony osób wewnętrznie przesiedlonych. Prawie każda ONZ lub niezależna ocena uznała ochronę za największą lukę w międzynarodowej reakcji instytucjonalnej.[3] Po wizycie w Darfurze pod koniec 2004 r., brytyjska sekretarz stanu ds. rozwoju międzynarodowego, Hilary Benn, skrytykowała ONZ za niedostateczną ochronę osób wewnętrznie przesiedlonych i wezwała do stworzenia nowych mechanizmów w tym celu.



Długie doświadczenie UNHCR z wysiedlonymi populacjami i jego wszechstronny mandat, obejmujący zarówno ochronę, jak i pomoc, sprawiły, że stało się to oczywistym wyborem do objęcia przewodnictwa w ochronie. Związana z IDPs od lat 70. odegrała szczególnie ważną rolę w latach 90. w obszarze ochrony, czy to na Bałkanach, na Kaukazie Południowym, w Kolumbii czy na Sri Lance. Walter Kälin, Przedstawiciel Sekretarza Generalnego ONZ ds. Praw Człowieka Osób Wewnętrznie Przesiedlonych, jeszcze bardziej poparł działania UNHCR. W FMR 23 zauważył, że: …UNHCR jest organizacją o największym doświadczeniu i zdolnościach do ochrony i pomocy ludności przesiedlonej w wyniku konfliktu zbrojnego, która przebywa w obozach lub organizowania powrotów IDP… trudno zrozumieć, dlaczego nie powinno być przynajmniej domniemanie, że Wysoki Komisarz ds. Uchodźców powinien przejąć odpowiedzialność w takich sytuacjach[4].



Zobacz cały artykuł




[jeden] www.humanitarianinfo.org/iasc



[2] Konferencja prasowa Wysokiego Komisarza ds. Uchodźców, Służba Informacyjna ONZ, Genewa, 21 lipca 2005 r.

[3] Komisja Praw Człowieka ONZ, Raport Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Osób Wewnętrznie Przesiedlonych, Francis M Deng, UN Doc.E/CN.4/2004/77, 4 marca 2004, par. 24-33.



[4] www.fmreview.org/FMRpdfs/FMR23/FMR2301.pdf