Jak odkryli Włosi podczas kolonizacji Libii i ISIS, podbijając Syrtę, a społeczność międzynarodowa odkryła ostatnio na wiele sposobów, Libia jest krajem głęboko podzielonym.
Shadi Hamid mówi, że amerykańska polityka wobec Syrii, aby nie szkodzić, wyrządziła krzywdę; nie robienie więcej dla wsparcia rebeliantów pomogło zmienić równowagę w kierunku islamistów, co z kolei sprawiło, że Stany Zjednoczone były mniej skłonne do wspierania rebeliantów. Hamid konkluduje, że bez względu na to, co zrobią Stany Zjednoczone, większość odpowiednich grup rebeliantów nadal będzie zorientowana na islam.
Coraz ważniejsza część arabskich obywateli Izraela jest powiązana z Ruchem Islamskim, którego odłam został zakazany przez Izrael w listopadzie. Lawrence Rubin z Georgia Institute of Technology analizuje tę kontrowersyjną decyzję, opisując Ruch Islamski w Izraelu i wyjaśniając politykę zakazu.
Od początku kwietnia Al-Kaida na Półwyspie Arabskim (AQAP) kontroluje Mukallę, które jest piątym co do wielkości miastem Jemenu i jego drugim co do wielkości portem, wraz z większością otaczającej go guberni. Bruce Riedel analizuje ewoluującą rolę grupy w Jemenie oraz pytania dotyczące pozornej woli Arabii Saudyjskiej do tolerowania twierdzy Al-Kaidy na jej południowej granicy.
Jednym z aspektów pojawienia się szariatu, czyli prawa islamskiego, na pierwszy plan w debacie publicznej jest to, że ci, którzy próbują zrozumieć radykalizację lub szerzej rolę islamu w sferze publicznej, musieli poważniej zająć się kwestią edukacji islamskiej i rolę, jaką określone struktury wierzeń – od sufich po salafickie i wszystko pomiędzy – mogą odgrywać w jakoś powstrzymywaniu lub kształtowaniu form praktyk islamskich.
Antyamerykanizm Hezbollahu jest łagodzony przez wiele innych zagrożeń, przed którymi stoi grupa. Biorąc pod uwagę, że problem sunnickich dżihadystów na Bliskim Wschodzie i konkurencja na tle religijnym nie słabną, pisze Dan Byman, Hezbollah prawdopodobnie będzie miał pełne ręce roboty – i to dobra wiadomość dla Ameryki.
Donald Trump i jego najlepsi doradcy ds. polityki i bezpieczeństwa są przekonani, że zasady moralne islamu, szariat, zagrażają nie tylko bezpieczeństwu Amerykanów, ale także ich stylowi życia. Ten pogląd może ostatecznie służyć jako dobrodziejstwo dla rekrutacji dżihadystów.
W jakim stopniu Pismo Święte – innymi słowy Koran i hadisy – wpływa na polityczne zachowanie islamistów?
Jacob Olidort odpowiada na pomysł Graeme Wooda, że kwietystyczni salafici, którzy nie angażują się w politykę ani działania wojenne, stanowią antidotum na brutalne, aktywistyczne grupy salafickie, takie jak ISIS, ponieważ wszyscy salafici – dżihadyści lub nie – podzielają podobne ideologie.
W miarę zbliżania się 30. rocznicy powstania Hamasu ruch jest coraz bardziej zajęty zbliżającymi się wyborami przywódców. Khaled Mashaal mówi, że nie stanie ponownie, torując drogę nowym rywalom. Stają jednak przed ogromnymi zadaniami.
Co dynamika klasy średniej w 2000 roku mówi nam o wydarzeniach Arabskiej Wiosny? W nowoczesnych gospodarkach klasa średnia nie tylko zwiększa popyt na prywatne dobra i usługi, ale także nalega na g…
Prezydent elekt Trump i niektórzy z jego starszych doradców podkreślali potrzebę skupienia się na radykalnym islamie i krytykowali prezydenta Obamę za unikanie tej etykiety, pisze Dan Byman. Kuszące jest odrzucenie poglądów przybyszów, ale myślenie o radykalnym islamie ma poważny rodowód intelektualny.
W ostatnim odcinku trwającej dyskusji organizowanej przez Brookings Project na temat stosunków USA ze światem islamu Charlie Winter z londyńskiego think tanku Quilliam twierdzi, że postsalafici – czyli salafici, którzy próbowali zharmonizować swoje ultrakonserwatywne przekonania ze współczesnym światem – może zaoferować legalną alternatywę dla ISIS.
W swojej nowej książce What the Qur’an Mean: And Why It Matters, historyk Garry Wills pokazuje, w jaki sposób niektórzy Amerykanie wykorzystują muzułmanów jako sposób na zdefiniowanie, kim sami są i za czym się opowiadają, oraz do wyostrzenia swojej definicji cywilizacji zachodniej.
Algieria buduje trzeci co do wielkości meczet na świecie z najwyższym minaretem w historii. Kosztowny projekt jest symbolem rosnącego trendu kraju w kierunku mniej świeckiej przyszłości.
Cokolwiek myśli się o Erdoğanie, nie ma wątpliwości: chociaż przyszłość Turcji pozostaje wątła, w zeszłym tygodniu udało się uniknąć katastrofy – która miałaby dotkliwe skutki w całym regionie – pisze Shadi Hamid. Tutaj wyjaśnia sens przewrotu i dlaczego się nie powiódł, wyciągając kilka kluczowych lekcji.
Neven Bondokji omawia różne wysiłki reformatorskie podejmowane przez Bractwo Muzułmańskie Jordanii od 2010 r. i przekonuje, że pilnie musi je przeprowadzić.
Nael al-Masalha opisuje krajobraz dzisiejszego islamizmu w Jordanii. Shadi Hamid następnie pyta, jak islamiści z Jordanii postrzegają kwestię tego, jak konfrontacyjny lub pełen szacunku wobec rządzącego rządu i do jakiego stopnia wojskowy zamach stanu w Egipcie wpłynął na scenę islamską.
Charles Lister wyjaśnia, że niedawna fuzja Ahrar al-Sham i Suqor al-Sham podkreśla ponowne potwierdzenie dominacji Ahrar asz-Szam w Syrii, ponieważ milczący sojusz między syryjskimi grupami rebeliantów a Dżabhat an-Nusra był zarówno bardzo cenny, jak i bardzo szkodliwe dla ogólnej kampanii opozycji przeciwko reżimowi Assada. Konkluduje, że ta fuzja jest otwarciem dla Zachodu na bardziej efektywne zaangażowanie się z szerszą grupą zbrojnej opozycji w celu zapewnienia, że pozostanie ona oddana wartościom, do których dążymy i które chcemy osiągnąć w Syrii.
Pięć lat po rozpoczęciu arabskich powstań główne grupy islamistyczne znalazły się pomiędzy tym, co nazwano „bliźniaczymi wstrząsami” arabskiej wiosny: egipskim zamachem stanu w 2013 roku i powstaniem ISIS.